دو مرد در كنار درياچه اي مشغول ماهيگيري بودند. يكي از آنها ماهيگر با تجربه و ماهري بود, اما ديگري ماهيگيري نمي دانست .
هر بار كه مرد با تجربه يك ماهي بزرگ مي گرفت , آنرا در ظرف يخي كه در كنار دستش بود مي انداخت تا ماهي ها تازه بمانند , اما ديگري به محض گرفتن يك ماهي بزرگ آنرا به دريا پرتاب مي كرد!
ماهيگير با تجربه از اينكه مي ديد آن مرد چگونه ماهي ها را از دست مي دهد , بسيار متعجب بود. لذا پس از مدتي از او پرسيد:
چرا ماهي هاي به اين بزرگي را به دريا پرت مي كني ؟
مرد جواب داد : چون ماهيتابه من كوچك است!
***نتيجه***
ما به يك مرد , كه تنها نيازش تهيه يك تابه بزرگتر بود مي خنديم , اما نمي دانيم كه تنها نياز ما , آنست كه ايمانمان را افزايش دهيم.
گاهي ما نيز همانند همان مرد , شانس هاي بزرگ , شغل هاي بزرگ , روياهاي بزرگ و فرصت هاي بزرگي را كه خداوند به ما ارزاني مي دارد را قبول نمي كنيم . چون ايمانمان كم است .
خداوند هيچگاه چيزي را كه شايسته آن نباشي به تو نمي دهد . اين بدان معناست كه با اعتماد به نفس كامل از آنچه خداوند بر سر راهت قرار مي دهد , استفاده كني .
"هيچ چيز براي خدا غير ممكن نيست!