عقاب

مردي در هنگام عبور از جنگل تخم عقابي پيدا كرد و آن را به مزرعه خود برد و در لانه مرغ گذاشت. عقاب با بقيه جوجه ها از تخم بيرون آمد و با آنها بزرگ شد . در تمام زندگيش , او همان كارهايي را انجام مي داد كه مرغها مي كردند . براي پيدا كردن كرمها و حشرات , زمين را مي كند و قُد قُد مي كرد و گاهي هم با دست و پا زدن بسيار , كمي در هوا پرواز مي كرد! سالها گذشت و عقاب پير شد... روزي پرنده با عظمتي را بالاي سرش بر فراز آسمان ديد . او با شكوه تمام , با يك حركت ناچيز بالهاي طلاييش , بر خلاف جريان شديد باد پرواز مي كرد. عقاب پير , بهت زده نگاهش كرد و گفت : "اين كيست؟!" همسايه اش پاسخ داد :"اين عقاب است _ سلطان پرندگان . او متعلق به آسمان است و ما زميني هستيم." عقاب مثل مرغ زندگي كرد و مثل مرغ مرد زيرا فكر مي كرد مرغ است . ***نتيجه*** "براي رسيدن به آنچه كه حق خود مي داني بايد تلاش كني , كسي كه خود را به خوبي نمي شناسد مطمئنا به چيزي كه لياقتش را دارد نخواهد رسيد"!