بدان كه زيارات منقوله در روز عاشوراء چند زيارت است و ما در اينجا به ملاحظه اختصار به ذكر دو زيارت اكتفا مي كنيم و در باب دوّم در اعمال روز عاشوراء نيز زيارتي نقل كرديم با مطالبي كه مناسب است با اين مقام و امّا آن دو زيارت اوّل زيارت عاشوراء معروفه است كه خوانده مي شود از نزديك و دور و شرح آن چنانكه شيخ ابوجعفر طوسي در مصباح ذكر فرموده چنين است روايت كرده محمّد بن اسمعيل بن بزيع از صالح بن عقبه از پدرش از حضرت امام محمد باقرعليه السلام كه فرمود هر كه زيارت كند حسين بن علي عليهما السلام را در روز دهم محرّم تا آنكه نزد قبر آن حضرت گريان شود ملاقات كند خدا را در روز قيامت با ثواب دو هزار حجّ و دو هزار عمره و دو هزار جهاد كه ثواب آنها مثل ثواب كسي باشد كه حجّ و عمره و جهاد كند در خدمت رسول خدا صلي الله عليه وآله و ائمه طاهرين عليهم السلام راوي گفت: گفتم فدايت شوم چه ثواب است از براي كسي كه بوده باشد در شهرهاي دور از كربلا و ممكن نباشد او را رفتن بسوي قبر آن حضرت در مثل اين روز فرمود هرگاه چنين باشد بيرون رود بسوي صحرا يا بالا رود بر بام بلندي در خانه خود و اشاره كند بسوي آن حضرت بسلام و جهد كند در نفرين كردن بر قاتلين آن حضرت و بعد از آن دو ركعت نماز كند و بكند اين كار را در اوايل روز پيش از زوال آفتاب پس ندبه كند بر حسين عليه السلام و بگريد بر او و امر كند كساني را كه در خانه اش هستند هرگاه از ايشان تقيّه نمي كند به گريستن بر آن حضرت و برپا دارد در خانه خود مصيبتي به اظهار كردن جزع بر آن حضرت و تعزيت بگويند يكديگر را به مصيبت ايشان به حسين عليه السلام و من ضامنم براي ايشان بر خدا هرگاه بياورند اين عمل را جميع آن ثوابها را گفتم فداي تو شوم ضامن مي شوي اين ثوابها را براي ايشان و كفيل مي شوي اين ثوابها را فرمود كه بلي من ضامنم و كفيلم از براي كسي كه اين عمل را بجا آورد گفتم كه چگونه يكديگر را تعزيت بگويند فرمود كه مي گويند اَعْظَمَ اللَّهُ اُجُورَنا بِمُصابِنا بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلام وَجَعَلَنا وَاِيَّاكُمْ مِنَ الطَّالِبينَ بِثارِهِ مَعَ وَلِيِّهِ الْأِمامِ الْمَهْدِيِّ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ يعني بزرگ فرمايد خداوند اجرهاي ما را به مصيبت ما به حسين عليه السلام و قرار دهد ما و شما را از خواهندگان خون او با وليّ او امام مهدي از آل محمد عليهم السلام و اگر بتواني كه بيرون نروي آن روز را در پي حاجتي چنان كن زيرا كه آن روز نحسي است كه برآورده نمي شود در آن حاجت مؤمن و اگر برآورده شود مبارك نخواهد بود از براي او و نخواهد ديد در آن خيري و رشدي و ذخيره نكند البتّه هيچيك از شما براي منزلش در آن روز چيزي را پس هركه ذخيره كند در آن روز چيزي را بركت نخواهد ديد در آن چيزي كه ذخيره نموده و مبارك نخواهد بود از براي او در اهلش كه ذخيره براي آنها نهاده پس هرگاه بجا آورند اين عمل را بنويسد حق تعالي براي ايشان ثواب هزار حجّ و هزار عمره و هزار جهاد كه همه را با رسول خدا صلي الله عليه وآله كرده باشد و از براي اوست مزد و ثواب مصيبت هر پيغمبري و رسولي و وصيّ و صدّيق و شهيدي كه مرده باشد يا كشته شده باشد از زماني كه خلق فرموده حق تعالي دنيا را تا زماني كه به پاي شود قيامت صالح بن عُقْبَه و سيف بن عميره گفته اند كه گفت علقمه بن محمّد حضرمي كه گفتم به حضرت باقر عليه السلام كه تعليم بفرما مرا دعايي كه بخوانم آن را در اين روز هرگاه زيارت كنم آن جناب را از نزديك و دعايي كه بخوانم آنرا هرگاه زيارت نكنم او را از نزديك و بخواهم اشاره كنم به سلام بسوي او از شهرهاي دور و از خانه ام فرمود به من اي علقمه هرگاه تو بجا آوردي آن دو ركعت نماز را بعد از آنكه اشاره كني بسوي آن حضرت بسلام پس بگو در وقت اشاره به آن حضرت بعد از گفتن تكبير اين قول را (يعني زيارت آتيه را) پس به درستي كه تو هرگاه گفتي اين قول را به تحقيق كه دعا كرده اي به آن چيزي كه دعا مي كند به آن زائران آن حضرت از ملائكه وبنويسد خداوند ازبراي تو صدهزار هزار درجه وبوده باشي مثل كسي كه شهيد شده باشد با امام حسين عليه السلام تامشاركت كني ايشان را در درجات ايشان وشناخته نشوي مگر در جمله شهيداني كه شهيدشده اند باآن حضرت ونوشته شود براي تو ثواب زيارت هر پيغمبري و رسولي و ثواب هر كه زيارت كرده حسين عليه السلام را از روزي كه شهيد شده است سلام خدا بر آن حضرت و بر اهل بيتش مي گويي:
◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ, اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ, اَلسَّلامُ عَلَيْكَ
سلام بر تو اي ابا عبداللّه سلام بر تو اي فرزند رسول خدا سلام بر تو
يا خِيَرَةَ اللَّهِ وَابْنَ خِيَرَتِهِ, اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ, وَابْنَ سَيِّدِ
اي برگزيده خدا و فرزند برگزيده اش سلام بر تو اي فرزند امير مؤمنان و فرزند آقاي
الْوَصِيّينَ, اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ, اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا
اوصياء سلام بر تو اي فرزند فاطمه بانوي زنان جهانيان سلام بر تو اي كه خدا خونخواهيش كندو فرزند چنين كسي و
ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ, وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورَ, اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَي الْأَرْواحِ الَّتي
اي كشته اي كه انتقام كشته گانت نگرفتي سلام بر تو و بر روانهائي كه فرود آمدند به آستانت, بر شما
حَلَّتْ بِفِنآئِكَ, عَلَيْكُمْ مِنّي جَميعاً سَلامُ اللَّهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ,
همگي از جانب من سلام خدا باد هميشه تا من برجايم و برجا است شب و روز اي
يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ, لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتِ الْمُصيبَةُ بِكَ عَلَيْنا, وَعَلي
ابا عبداللّه براستي بزرگ شد سوگواري تو و گران و عظيم گشت مصيبت تو بر ما و بر
جَميعِ اَهْلِ الْإِسْلامِ وَجَلَّتْ وَعَظُمَتْ مُصيبَتُكَ فِي السَّمواتِ, عَلي
همه اهل اسلام و گران و عظيم گشت مصيبت تو در آسمانها بر
جَميعِ اَهْلِ السَّمواتِ, فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسَّسَتْ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ
همه اهل آسمانها پس خدا لعنت كند مردمي را كه ريختند شالوده ستم و بيدادگري
عَلَيْكُمْ اَهْلَ الْبَيْتِ, وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً دَفَعَتْكُمْ عَنْ مَقامِكُمْ, وَاَزالَتْكُمْ عَنْ
را بر شما خاندان و خدا لعنت كند مردمي را كه كنار زدند شما را از مقام مخصوصتان و دور كردند شما را از
مَراتِبِكُمُ الَّتي رَتَّبَكُمُ اللَّهُ فيها, وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكُمْ, وَلَعَنَ اللَّهُ
آن مرتبه هائي كه خداوند آن رتبه ها را به شما داده بود و خدا لعنت كند مردمي كه شما را كشتند و خدا لعنت كند
الْمُمَهِّدينَ لَهُمْ بِالتَّمْكينِ مِنْ قِتالِكُمْ, بَرِئْتُ اِلَي اللَّهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ
آنانكه تهيه اسباب كردند براي كشندگان شما تا آنها توانستند با شما بجنگند بيزاري جويم بسوي خدا و بسوي شما
وَمِنْ اَشْياعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ وَاَوْلِيآئِهِم, يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ, اِنّي سِلْمٌ لِمَنْ
از ايشان و از پيروان و دنبال روندگانشان و دوستانشان اي اباعبداللّه من تسليمم و در صلحم
سالَمَكُمْ, وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ اِلي يَوْمِ الْقِيامَةِ, وَلَعَنَ اللَّهُ آلَ زِيادٍ
با كسي كه با شما در صلح است و در جنگم با هر كس كه با شما در جنگ است تا روز قيامت و خدا لعنت كند خاندان زياد
وَآلَ مَرْوانَ, وَلَعَنَ اللَّهُ بَني اُمَيَّةَ قاطِبَةً, وَلَعَنَ اللَّهُ ابْنَ مَرْجانَةَ, وَلَعَنَ
و خاندان مروان را و خدا لعنت كند بني اميه را همگي و خدا لعنت كند فرزند مرجانه (ابن زياد) را و
اللَّهُ عُمَرَ بْنَ سَعْدٍ, وَلَعَنَ اللَّهُ شِمْراً, وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ وَاَلْجَمَتْ
خدا لعنت كند عمر بن سعد را و خدا لعنت كند شمر را و خدا لعنت كند مردمي را كه اسبها را زين كردند و دهنه زدند
وَتَنَقَّبَتْ لِقِتالِكَ, بِاَبي اَنْتَ وَاُمّي لَقَدْ عَظُمَ مُصابي بِكَ, فَاَسْئَلُ اللَّهَ
و به راه افتادند براي پيكار با تو پدر و مادرم بفدايت كه براستي بزرگ شد مصيبت تو بر من پس مي خواهم از
الَّذي اَكْرَمَ مَقامَكَ وَاَكْرَمَني بِكَ اَنْ يَرْزُقَني طَلَبَ ثارِكَ مَعَ اِمامٍ
آن خدائي كه گرامي داشت مقام تو را و گرامي داشت مرا بخاطر تو كه روزيم گرداند خونخواهي تو را در ركاب آن امام
مَنْصُورٍ مِنْ اَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ, صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ, اَللّهُمَّ اجْعَلْني
ياري شده از خاندان محمد صلي اللّه عليه و آله خدايا قرار ده مرا
عِنْدَكَ وَجيهاً بِالْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ فِي الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ, يا اَبا
نزد خودت آبرومند بوسيله حسين عليه السلام در دنيا و آخرت اي ابا
عَبْدِاللَّهِ اِنّي اَتَقَرَّبُ اِلي اللَّهِ وَاِلي رَسُولِهِ, وَاِلي اميرِالْمُؤْمِنينَ, وَ اِلي فاطِمَةَ
عبداللّه من تقرب جويم به درگاه خدا و پيشگاه رسولش و اميرالمؤمنين و فاطمه
وَاِلَي الْحَسَنِ, وَاِلَيْكَ بِمُوالاتِكَ, وَبِالْبَرآئَةِ [مِمَّنْ قاتَلَكَ وَ
و حسن و شما بوسيله دوستي تو و بوسيله بيزاري از كسي كه با تو مقاتله كرد و
نَصَبَ لَكَ الْحَرْبَ, وَ بِالْبَرائَةِ مِمَّنْ اَسَّسَ اَساسَ الظُّلْمِ وَالْجَوْرِ
جنگ با تو را برپا كرد و به بيزاري جستن از كسي كه شالوده ستم و ظلم
عَلَيْكُمْ, وَاَبْرَءُ اِلَي اللَّهِ وَ اِلي رَسُولِهِ ] مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِكَ, وَبَني
بر شما را ريخت و بيزاري جويم بسوي خدا و بسوي رسولش از كسي كه پي ريزي كرد شالوده اين كار را و پايه گذاري كرد
عَلَيْهِ بُنْيانَهُ, وَجَري في ظُلْمِهِ, وَجَوْرِهِ عَلَيْكُمْ وَعلي اَشْياعِكُمْ, بَرِئْتُ
بر آن بنيانش را و دنبال كرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پيروان شما بيزاري جويم
اِلَي اللَّهِ وَاِلَيْكُمْ مِنْهُمْ, وَاَتَقَرَّبُ اِلَي اللَّهِ, ثُمَّ اِلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُمْ وَمُوالاةِ
بدرگاه خدا و به پيشگاه شما از ايشان و تقرب جويم بسوي خدا سپس بشما بوسيله دوستيتان و دوستي
وَلِيِّكُمْ, وَبِالْبَر آئَةِ مِنْ اَعْدآئِكُمْ وَالنَّاصِبينَ لَكُمُ الْحَرْبَ, وَبِالْبَر آئَةِ
دوستان شماو به بيزاري از دشمنانتان و برپا كنندگان (و آتش افروزان) جنگ با شما و به بيزاري
مِنْ اَشْياعِهِمْ وَاَتْباعِهِمْ, اِنّي سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَكُمْ, وَحَرْبٌ لِمَنْ
از ياران و پيروانشان من در صلح و سازشم با كسي كه با شما در صلح است و در جنگم با كسي كه با شما
حارَبَكُمْ, وَوَلِيٌّ لِمَنْ والاكُمْ, وَعَدُوٌّ لِمَنْ عاداكُمْ, فَاَسْئَلُ اللَّهَ الَّذي
در جنگ است و دوستم با كسي كه شما را دوست دارد و دشمنم با كسي كه شما را دشمن دارد و درخواست كنم از خدائي كه
اَكْرَمَني بِمَعْرِفَتِكُمْ, وَمَعْرِفَةِ اَوْلِيآئِكُمْ, وَرَزَقَنِي الْبَرآئَةَ مِنْ اَعْدآئِكُمْ,
مرا گرامي داشت بوسيله معرفت شما و معرفت دوستانتان و روزيم كند بيزاري جستن از دشمنانتان را
اَنْ يَجْعَلَني مَعَكُمْ فِي الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ, وَاَنْ يُثَبِّتَ لي عِنْدَكُمْ قَدَمَ
به اينكه قرار دهد مرا با شما در دنيا و آخرت و پابرجا دارد براي من در پيش شما گام
صِدْقٍ فِي الدُّنْيا وَالْأخِرَةِ, وَاَسْئَلُهُ اَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقامَ الْمَحْمُودَ لَكُمْ
راست و درستي (و ثبات قدمي) در دنيا و آخرت و از او خواهم كه برساند مرا به مقام پسنديده شما
عِنْدَ اللَّهِ, وَ اَنْ يَرْزُقَني طَلَبَ ثاري , مَعَ اِمامٍ هُديً ظاهِرٍ ناطِقٍ [بِالْحَقِ ]
در پيش خدا و روزيم كند خونخواهي شما را با امام راهنماي آشكار گوياي [به حق ]
مِنْكُمْ, وَاَسْئَلُ اللَّهَ بِحَقِّكُمْ وَبِالشَّاْنِ الَّذي لَكُمْ عِنْدَهُ اَنْ يُعْطِيَني
كه از شما (خاندان) است و از خدا خواهم به حق شما و بدان منزلتي كه شما نزد او داريد كه عطا كند
بِمُصابي بِكُمْ اَفْضَلَ ما يُعْطي مُصاباً بِمُصيبَتِهِ مُصيبَةً ما اَعْظَمَها
به من بوسيله مصيبتي كه از ناحيه شما به من رسيده بهترين پاداشي را كه مي دهد به يك مصيبت زده از مصيبتي كه ديده براستي چه
وَاَعْظَمَ رَزِيَّتَها فِي الْإِسْلامِ, وَفي جَميعِ السَّمواتِ وَالْأَرْضِ, اَللّهُمَ
صيبت بزرگي و چه داغ گراني بود در اسلام و در تمام آسمانها و زمين خدايا
اجْعَلْني في مَقامي هذا, مِمَّنْ تَنالُهُ مِنْكَ صَلَواتٌ وَرَحْمَةٌ وَمَغْفِرَةٌ,
چنانم كن در اينجا كه ايستاده ام از كساني باشم كه برسد بدو از ناحيه تو درود و رحمت و آمرزشي
اَللّهُمَّ اجْعَلْ مَحْيايَ مَحْيا مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ, وَمَماتي مَماتَ
خدايا قرار ده زندگيم را زندگي محمد و آل محمد و مرگم را مرگ
مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ, اَللّهُمَّ اِنَّ هذا يَوْمٌ تَبَرَّكَتْ بِهِ بَنُو اُمَيَّةَ, وَابْنُ آكِلَةِ
محمد و آل محمد خدايا اين روز روزي است كه مبارك و ميمون دانستند آنرا بني اميه و پسر آن زن
الْأَكبادِ, اللَّعينُ ابْنُ اللَّعينِ عَلي لِسانِكَ وَلِسانِ نَبِيِّكَ, صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ
جگرخوار (معاويه) آن ملعون پسر ملعون (كه لعن شده) بر زبان تو و زبان پيامبرت - كه درود خدا بر او
وَآلِهِ, في كُلِّ مَوْطِنٍ وَمَوْقِفٍ وَقَفَ فيهِ نَبِيُّكَ, صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ
و آلش باد - در هر جا و هر مكاني كه توقف كرد در آن مكان پيامبرت - صلي اللّه عليه و آله -
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَبا سُفْيانَ وَمُعوِيَةَ وَ يَزيدَ بْنَ مُعاوِيَةَ, عَلَيْهِمْ مِنْكَ
خدايا لعنت كن ابوسفيان و معاويه و يزيد بن معاويه را كه لعنت بر
اللَّعْنَةُ اَبَدَ الْأبِدينَ, وَهذا يَوْمٌ فَرِحَتْ بِهِ آلُ زِيادٍ وَآلُ مَرْوانَ بِقَتْلِهِمُ
ايشان باد از جانب تو براي هميشه و اين روز روزي است كه شادمان شدند به اين روز دودمان زياد و دودمان مروان بخاطر كشتنشان
الْحُسَيْنَ, صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ, اَللّهُمَّ فَضاعِفْ عَلَيْهِمُ اللَّعْنَ مِنْكَ وَالْعَذابَ
حضرت حسين صلوات اللّه عليه را خدايا پس چندين برابر كن بر آنها لعنت خود
[الْأَليمَ ], اَللّهُمَّ اِنّي اَتَقَرَّبُ اِلَيْكَ في هذَاالْيَوْمِ, وَفي مَوْقِفي هذا,
و عذاب دردناك را خدايا من تقرب جويم بسوي تو در اين روز و در اين جائي كه هستم
وَاَيَّامِ حَيوتي بِالْبَرآئَهِ مِنْهُمْ, وَاللَّعْنَةِ عَلَيْهِمْ, وَبِالْمُوالاتِ لِنَبِيِّكَ وَآلِ
و در تمام دوران زندگيم به بيزاري جستن از اينها و لعنت فرستادن بر ايشان و بوسيله دوست داشتن پيامبرت و خاندان
نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَعَلَيْهِمُ اَلسَّلامُ.
پيامبرت كه بر او و بر ايشان سلام باد
پس مي گوئي صد مرتبه:
اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ
خدايا لعنت كن نخستين
ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ, وَآخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلي ذلِكَ, اَللّهُمَ
ستمگري را كه بزور گرفت حق محمد و آل محمد را و آخرين كسي كه او را در اين زور و ستم پيروي كرد خدايا
الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتي جاهَدَتِ الْحُسَيْنَ, وَشايَعَتْ وَبايَعَتْ وَتابَعَتْ
لعنت كن بر گروهي كه پيكار كردند با حسين عليه السلام و همراهي كردند و پيمان بستند و از هم پيروي كردند
عَلي قَتْلِهِ, اَللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَميعاً.
براي كشتن آن حضرت خدايا لعنت كن همه آنها را
◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►
پس مي گوئي صد مرتبه:
◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا
سلام بر تو اي
اَبا عَبْدِ اللَّهِ, وَعَلَي الْأَرْواحِ الَّتي حَلَّتْ بِفِنآئِكَ, عَلَيْكَ مِنّي سَلامُ اللَّهِ
ابا عبداللّه و بر روانهائي كه فرود آمدند به آستانت, بر تو از جانب من سلام خدا باد
[اَبَداً] ما بَقيتُ وَبَقِيَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ, وَلا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي
هميشه تا من زنده ام و برپا است شب و روز و قرار ندهد اين زيارت را خداوند آخرين بار
لِزِيارَتِكُمْ, اَلسَّلامُ عَلَي الْحُسَيْنِ, وَعَلي عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ, وَعَلي
زيارت من از شما سلام بر حسين و بر علي بن الحسين و بر
اَوْلادِ الْحُسَيْنِ, وَعَلي اَصْحابِ الْحُسَيْنِ. *
◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►
پس مي گوئي:
◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►
اَللّهُمَّ خُصَ
فرزندان حسين و بر اصحاب و ياران حسين * * * * * * خدايا مخصوص گردان
اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّي , وَابْدَأْ بِهِ اَوَّلاً, ثُمَّ الثَّانِيَ وَالثَّالِثَ وَالرَّابِعَ,
نخستين ستمگر را به لعنت من و آغاز كن بدان لعن اولي را و سپس دومي و سومي و چهارمي را
اَللَّهُمَّ الْعَنْ يَزيدَ خامِساً, وَالْعَنْ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ زِيادٍ وَابْنَ مَرْجانَةَ,
خدايا لعنت كن يزيد را در مرتبه پنجم و لعنت كن عبيداللّه پسر زياد و پسر مرجانه را
وَعُمَرَ بْنَ سَعْدٍ وَشِمْراً, وَآلَ اَبي سُفْيانَ وَآلَ زِيادٍ وَآلَ مَرْوانَ, اِلي
و عمر بن سعد و شمر و دودمان ابوسفيان و دودمان زياد و دودمان مروان را تا
يَوْمِ الْقِيمَةِ.
روز قيامت
◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►
پس به سجده مي روي ومي گوئي:
◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄◄►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►►
اَللّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدَ
خدايا مخصوص تو است ستايش
الشَّاكِرينَ لَكَ عَلي مُصابِهِمْ, اَلْحَمْدُ للَّهِ ِ عَلي عَظيمِ رَزِيَّتي , اَللّهُمَ
سپاسگزاران تو بر مصيبت زدگي آنها, ستايش خداي را بر بزرگي مصيبتم خدايا
ارْزُقْني شَفاعَةَ الْحُسَيْنِ يَوْمَ الْوُرُودِ, وَثَبِّتْ لي قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَكَ
روزيم گردان شفاعت حسين عليه السلام را در روز ورود (به صحراي قيامت) و ثابت بدار گام راستيم را در نزد خودت
مَعَ الْحُسَيْنِ,وَاَصْحابِ الْحُسَيْنِ, الَّذينَ بَذَلُوا مُهَجَهُمْ دُونَ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ.
با حسين عليه السلام و ياران حسين آنانكه بي دريغ دادند جان خود را در راه حسين عليه السلام