چنانكه بر ارباب فضل و دانش و صاحبان درك و بينش و اهل علم و اطلاع پوشيده و مخفي نيست و همه ي پژوهشگران و ارباب تحقيق مي دانند, در روزگار گذشته و تاريخ صدر اسلام, استعمال كلمه ي ايران و ايراني در نزد مسلمانان آنروز مرسوم و متداول نبوده, و بلكه بر عكس امروز, كه ايرانيان در سراسر جهان بعنوان ايراني, شناخته و معرفي مي شوند, و در آن روزگار اعراب و مسلمانان اوليه از ايرانيان, با عناوين مختلفي چون فرس, عجم, موالي, خراساني و الفاظ ديگري نظير اين كلمات ياد مي كرده اند, و اين مطلب, حقيقت مسلم و انكار ناپذيري است كه براي هيچكس قابل ترديد نيست. ●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●● بهمين دليل در احاديث وارده ي از معصومين عليه السلام, و كتب فقه, و تاريخ و لغت و ساير كتابها نيز از ايرانيان بعنوان ايراني سخني به ميان نيامده و از آنها بگونه اي ديگر ياد شده است. ●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●● بنابراين اگر بخواهيم كه آيا در مورد ايرانيان از پيامبر بزرگوار اسلام, و جانشينان معصوم آن حضرت, حديث و روايتي نقل شده است يا خير, بايد به عناوين ياد شده از قبيل فرس, عجم, موالي و نظاير اينها مراجعه كنيم تا واقعيت مطلب آشكار گردد. و اينك يكايك آنها را بررسي مي كنيم ●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●● ●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●● ●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●●●••▪▪····▪▪••●●